دندانی بافی یا گل خورد که به جامه زرتشتیان یزد شهرت دارد دارای شیوه بافتی ظاهرا ساده اما بسیار پرزحمت است.
برای تولید آن ابتدا گره‌هایی کوچک در پارچه زده می‌شود که به تدریج نقش اساسی و اصلی آن به صورت گلی ساده یا به شکل خورشید نمایان می‌گردد و معمولا در اطراف آن یک رشته گلهای کوچک یا ستاره‌هایی به شکل حلقه بافته می‌شود .
به وسیله این شیوه بافت روسری‌های پشمی هفت رنگ نیز تولید می‌شود .که دارای 4 ترنج 4 گوش به رنگ قهوه‌ای متمایل به سیاه در وسط ودر میان ترنج نقوش مدور با شیوه دندانی و به رنگ سفید آجری بافته می‌شود و سرانجام دو نوار قرمز و سیاه با حاشیه گلهای دندانی به صورت دایره‌هایی با خطوط حاشیه دار ترکیب ساده ولی دلنشین را تکمیل می‌کند شاید نام این پارچه گل خورشید بوده است که در تداول عامه به گل خورد تبدیل شده است. در مقدمه ابن خلدون آمده است این صنعت (نساجی و خیاطی) در میان مردم از روزگاران کهن وجود داشته است و عامه مردم از این رو که صنایع مزبور بسیار کهن می‌باشند آن‌ها را به حضرت ادریس (ع) نسبت می‌دهند و چه بسا که نخستین سازنده انها را هرمس می‌دانند و گاهی گفته شده است که هرمس همان ادریس است.
منابع: گالری لیلیت – بیتوته – ویکی پدیا
