سابقه در مشک دوزی بیش از 300 سال است، در زمان‌های قدیم که برق کشی و یخچال و سردخانه به شکل امروزی وجود نداشته، کشاورزانی که برای کار برداشت محصول خود در زمین کشاورزی مشغول به کار بودند، برای خنک نگه داشتن آب آشامیدنی خود از مشک استفاده می‌کردند و مشک آب را زیر سایه گیاهی قرار می‌دادند تا به دور از گرمای آفتاب به طور طبیعی خنک بماند.
مشک‌ها در دو سایز کوچک و بزرگ درست می‌شوند
قدمت مشک دوزی مشخص نشده، اما این کار الهام گرفته از مشک حضرت ابوالفضل (ع) بوده است.
سابقه در مشک دوزی بیش از 300 سال است
تهیه پوست مرغوب برای تهیه مشک : اول پوست درجه یک در نمک گذاشته می‌شود و چند روز در همین وضعیت نگهداری می‌شود، بعد موهای آن به وسیله قیچی چیده می‌شود. هر گونه مواد زاید، چربی و هر چیز دیگری را از پوست جدا کرده. مرحله بعد ته چرم رو دوخته و با ریختن جَفت درون آن، قسمت داخلی پوست آماده می‌شود. در نهایت بین شش ماه تا یک سال باید به عنوان مشک استفاده بشود.
در زمان‌های قدیم مردم برای خنک نگه داشتن آب آشامیدنی از مشک استفاده می‌کردند
مشک‌ها هم سایزبندی دارند : در دو سایز کوچک (2 لیتری) و بزرگ (3 لیتری) ساخته می‌شوند.
طول عمرمشک در واقع وابسته به آب است و در صورتی که چرم آن خشک بشود به مرور زمان از بین می‌رود. مشک مثل ماهی می‌ماند که با آب زنده است. یعنی همیشه باید داخل مشک آب باشد وگرنه بعد از مدتی خشک می‌شود.
اما نمونه تزیینی آن که طبیعتاً نیازی به آب کردن ندارد طول عمر زیادی دارد.
منابع: گالری لیلیت – بیتوته – ویکی پدیا
